Hey!
Vandaag was het dan eindelijk zo ver. Na maandenlange voorbereiding vertrok ik op Erasmus naar Birmingham! Om 6u werd er reeds aangebeld, waarop Valerie kwaad uit haar bed stapte om André binnen te laten en hem duidelijk te maken dat hij veel te vroeg was. Gelukkig kon ik daarna nog even slapen. Om 8.30u dan eindelijk opgestaan en alles nog eens nagekeken. André maakte al snel de constatatie dat ik al die bagage nooit zou kunnen dragen. Ik was er rotsvast van overtuigd dat dit wel zou lukken! Het afscheid van mijn Dimmetje en Pukipoesie viel me erg zwaar, er kwamen zeker enkele traantjes aan te pas. Dan hup, de auto in richting Brussel Zuid ! Onderweg nog enkele smsjes gestuurd om vrienden te verwittigen dat ik bijna weg was. Zo stuurde ik ook naar Karolien en Freya. Aangekomen te Brussel werd al snel duidelijk dat we te vroeg waren. We gingen dus nog rustig iets drinken. Opeens spotte mijn oog een spandoek : "Goede reis en veel plezier". Wie stond er achter die spandoek ? Karolien & Freya! Echt een super leuke verrassing. Nogmaals bedankt dames, ik was er van aangedaan! Jullie foto staat hier dan ook op mijn kamer !
Maar nu terug naar de reis. André had ondertussen al een koffer gekocht waar al mijn extra bagage werd ingepropt. Zo had ik dus : 1 trekkersrugzak, 2 koffers, 1 gewone rugzak & mijn laptop. Daarna heb ik eerst nog gewacht op Berit om dan afscheid te nemen van mama, André, Karolien & Freya. De mensen van de Eurostar waren echt super vriendelijk en stelden voor om 1 koffer te dragen. Dit was meer dan welkom! Eenmaal gezeten begonnen we dan eindelijk aan ons avontuur. Na een tocht van 2uur kwamen we aan in London St. Pancras. Jammer genoeg waren daar geen lieve mensen meer van de Eurostar die ons konden helpen met onze zware koffers. Vol goede moed begonnen we aan de tocht van St. Pancras naar station Euston. Normaal is dit een tochtje van +/- 6minuten, maar ik kan je verzekeren dat het met 1 trekkersrugzak, 2 koffers, 1 rugzak en een laptop leek alsof we 20 km gestapt hadden voordat we onze bestemming bereikten. Even leek het erop dat we onze verbindingstrein nooit gingen halen, maar met wat doorzettingsvermogen van ons beide zijn we er dan toch geraakt ! Deze trein bracht ons naar Birmingham New Street. Hierna hebben we de taxi genomen naar onze eindbestemming : Newman University College!
Ik was een beetje teleurgesteld door de service. Er was namelijk niemand aanwezig om ons te ontvangen. De security guard was echt de meest vriendelijke meneer ooit, maar hij kon ons niet verder helpen met enkele dringende vragen. Morgen weten we gelukkig meer. Mijn kamer is al opgefleurd, ik had namelijk geen zin om tijd te spenderen in een kale kamer. Ik heb zelfs al, jawel, gekuist aangezien mijn lavabo echt vies was. Nu typ ik dit berichtje en hierna ga ik nog wat lezen. Daarna ga ik naar dromenland, aangezien het een lange dag was!
Maar nu terug naar de reis. André had ondertussen al een koffer gekocht waar al mijn extra bagage werd ingepropt. Zo had ik dus : 1 trekkersrugzak, 2 koffers, 1 gewone rugzak & mijn laptop. Daarna heb ik eerst nog gewacht op Berit om dan afscheid te nemen van mama, André, Karolien & Freya. De mensen van de Eurostar waren echt super vriendelijk en stelden voor om 1 koffer te dragen. Dit was meer dan welkom! Eenmaal gezeten begonnen we dan eindelijk aan ons avontuur. Na een tocht van 2uur kwamen we aan in London St. Pancras. Jammer genoeg waren daar geen lieve mensen meer van de Eurostar die ons konden helpen met onze zware koffers. Vol goede moed begonnen we aan de tocht van St. Pancras naar station Euston. Normaal is dit een tochtje van +/- 6minuten, maar ik kan je verzekeren dat het met 1 trekkersrugzak, 2 koffers, 1 rugzak en een laptop leek alsof we 20 km gestapt hadden voordat we onze bestemming bereikten. Even leek het erop dat we onze verbindingstrein nooit gingen halen, maar met wat doorzettingsvermogen van ons beide zijn we er dan toch geraakt ! Deze trein bracht ons naar Birmingham New Street. Hierna hebben we de taxi genomen naar onze eindbestemming : Newman University College!
Ik was een beetje teleurgesteld door de service. Er was namelijk niemand aanwezig om ons te ontvangen. De security guard was echt de meest vriendelijke meneer ooit, maar hij kon ons niet verder helpen met enkele dringende vragen. Morgen weten we gelukkig meer. Mijn kamer is al opgefleurd, ik had namelijk geen zin om tijd te spenderen in een kale kamer. Ik heb zelfs al, jawel, gekuist aangezien mijn lavabo echt vies was. Nu typ ik dit berichtje en hierna ga ik nog wat lezen. Daarna ga ik naar dromenland, aangezien het een lange dag was!
Talk soon!
Valerie
Pictures :
Freya en Karolien
Mijn ongelofelijk zware bagage!
Mijn kamer : VOOR
Mijn kamer : NA
Mijn kamer : NA 2
Geen opmerkingen:
Een reactie posten